വാടിയ പൂക്കള്‍

എന്‍റെ അനുഭവത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ എഴുതുന്നതാണ്. വ്യത്യസ്ഥാഭിപ്രായങ്ങള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ സ്വാഗതം. 

ഞാന്‍ ഈയിടെ ഒരു സ്വകാര്യ ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം സ്കൂള്‍ സന്ദര്‍ശിച്ചു. ഒരു എക്സിബിഷന്റെ  ആവശ്യത്തിനു പോയതാണ്. മൂന്നു വയസ്സ് മുതല്‍  പതിനഞ്ചു വയസ്സ് വരെയുള്ള കുട്ടികള്‍ പടിക്കുന്നിടം. പണ്ടേ സ്കൂളുകള്‍ എനിക്ക് വല്ല്യ ഇഷ്ടമാണ്. പഠിപ്പിക്കാന്‍ ഉള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ടാവും. അത് പോലെ കൊച്ചു കുട്ടികളെയും ഇഷ്ടമാണ്. എന്തോ എനിക്ക് അവിടുത്തെ കുട്ടികളെ കണ്ടപ്പോള്‍ ദുഖമാണ് തോന്നിയത്. വാടിയ പൂക്കളെ പോലെ.... സാധാരണ കുട്ടികളുടെ മുഖത്തുള്ള  സന്തോഷം അവരില്‍ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു കുട്ടിയുടെ മുഖം പോലും സന്തോഷം നിറഞ്ഞതായിരുന്നില്ല. മൂന്നു വയസുള്ള കുട്ടികള്‍ കളിച്ചും രസിച്ചും നടക്കേണ്ട കുട്ടികള്‍ കൂട്ടിലടച്ച കിളികളെ പോലെ... 

 ഞാന്‍ എന്‍റെ അച്ഛന്റെ സ്കൂളിലും പോകാറുണ്ട്. ഒരു Govt.LP School അവിടെ ഇത്രയും കുട്ടികളില്ല. ടൈ ഇല്ല, ഷൂസ് ഇല്ല, ബഹു നില കെട്ടിടങ്ങള്‍ ഇല്ല, പക്ഷെ ഒന്ന് മാത്രം എല്ലായിപ്പോഴും ഉണ്ട് സന്തോഷം. ആ കുട്ടികളുടെ മുഖത്തുള്ള സന്തോഷം അവരുടെ പരസ്പര സൌഹ്രദം ഇതൊക്കെ ഒരു സ്വകാര്യ ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം സ്കൂളിലും ഉണ്ടാവില്ല. 

ഇംഗ്ലീഷ് മീടിയതോട് എനിക്ക് യാതൊരു വിധ എതിര്‍പ്പുമില്ല. കൊളോണിയല്‍ ഭാഷ ആണെങ്കിലും. അതിന്നു ലോക ഭാഷ  ആണ്. അതിന്‍റെ പ്രാധാന്യത്തെപ്പറ്റി ഞാന്‍ വളരെ ബോധവാനാണ്. ഇംഗ്ലീഷ് നന്നായി പഠിക്കാന്‍ ആണ് രക്ഷിതാക്കള്‍ അവരെ ഇത്തരം സ്കൂളുകളിലേക്ക് അയക്കുന്നത്. സ്വന്തം കുട്ടികള്‍ക്ക് നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം വേണം എന്നാഗ്രഹിക്കുന്നത് തെറ്റല്ല. പക്ഷെ അത് ലഭ്യമാകുന്നുണ്ടോ? എന്ന് കൂടി ചിന്തിക്കണം. പരീക്ഷക്ക്‌ മാര്‍ക്ക് വാങ്ങല്‍ മാത്രമല്ലല്ലോ  വിദ്യാഭ്യാസം എന്നതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. ഇത്തരം സ്കൂളുകളുടെ പഠനനിലവാരം ഒന്ന് പരിശോധിക്കു നമ്മുടെ Govt, Aided  സ്കൂളുകളുടെ സമീപതെതാന്‍ പോലും ഇവക്കു കഴിയുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം.

ഇതിനെല്ലാം പുറമേ ചിന്തിക്കേണ്ട ഒന്നാണ് കുട്ടികളുടെ മാനസിക വളര്‍ച്ച. രാവിലെ പായ്ക്ക് ചെയ്ത് വണ്ടിയില്‍ കയറ്റി വിടുന്നു ക്ലാസ്സില്‍ ഇറക്കുന്നു. പിന്നെ അവനു സംസാരിക്കാന്‍ പാടില്ല. സംസാരിക്കണം എന്നുണ്ടെങ്കില്‍ ഇംഗ്ലീഷ് ഒണ്‍ലി. ൩ വയസ്സുള്ള കുട്ടിയെ പിടിച്ചു എന്ഗ്ലിഷേ സംസാരിക്കാവു എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ നടക്കുമോ??? മാതൃഭാഷ പോലും അവന്‍ പഠിക്കുന്നെയുള്ളൂ. അവനു പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് അവന്റെ സുഹൃത്ക്കളോട് മിണ്ടാന്‍ കഴിയുക? എങ്ങനെയാണ് സമൂഹവുമായി ബന്ധപ്പെടാന്‍ കഴിയുക. ?

പുറം മോടിയോടു മലയാളികള്‍ക്ക് പണ്ടേ താല്‍പ്പര്യം ആണ്. അതും പ്രത്യേകിച് പാശ്ചാത്യ സംസ്കാരതോട്. അതാവാം മലയാളികള്‍ ഇത്ര മാത്രം ഇതിലേക്ക് ആകര്ഷിക്കപെടുന്നത്.

"വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ ചട്ടക്കൂട് എത്രതൂലം ഇടുങ്ങിയതാകുന്നുവോ, അത്രത്തോളം മികച്ചതാവും അതിലൂടെ പുറത്തു വരുന്ന വിദ്യാര്‍ധികളും. തോക്കിന്‍ കുഴല്‍ എത്രത്തോളം ഇടുങ്ങിയതാകുന്നുവോ അത്രത്തോളം കൃത്യത എരിയതാവും അതില്‍ നിന്ന് വരുന്ന തിരയും." എന്ന് പണ്ടേതോ വിദ്വാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നമ്മുടെ ചിന്താഗതിയും അത്തരത്തില്‍ ആണ്. തോക്കും വിദ്യാഭ്യാസവും നല്ല താരതമ്യം. തോക്കില്‍ നിന്നും വരുന്ന തിര എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് നമുക്കറിയാം. നമ്മുടെ കുട്ടില്കളും അങ്ങനെ ആകണമോ??

"കുട്ടികള്‍ വിടരാന്‍ വെമ്പുന്ന പൂമൊട്ടുകള്‍ ആണ് അവയെ വിടര്‍ന്നു കാറ്റില്‍ നറുമണം പൊഴിക്കാന്‍ അനുവദിക്കുക"  ----- നെഹ്‌റു
മറിച്ച് അവയെ മോട്ടായിരിക്കുംപോള്‍  തന്നെ കരിച്ചു കളയുക അല്ല വേണ്ടത്..............